۱۷ آذر ۹۵ ، ۰۵:۴۲
مهربونی
مهربانی ها منو به بغض می ندازه. مهربانی های توی فیلم ها . فرقی نداره از چه جنس مهربونی . دو تا دوست. پدر به فرزند. دو تا غریبه، بچه به والدین( عجیب محبت مادر به بچه منو تحت تاثیر قرار نمیده) مهربونی های ناگهانی یا غیر منتظره. یا مهربونی های خیلی بزرگ. می دونم که مربوط به موسیقی متن نیست، ولی در مهربانی ها( نه عاشقانه ها) یه حس غریبی هست، که می خوای باشه بیشتر و بیشتر و بیشتر، حتی اگه می دونی واقعی نیست، فیلمه یا هر چیزدیگه. ولی این مهربونی ها باید باشه.
پ.ن:ببخشید ،می دونم خیلی واضح نبود.
انــــــ ـار