روضه مکشوف

یه بنده خدایی برام تعریف کرد از فلسفه ی صدای هرکدوم از ادوات موسیقی توی دسته ها، می گفت این صدای کلی ، صدای زمانیه که علی اکبر توی میدونه، صدای سنج، نشونه صدای برخورد شمشیرا با زره علی اکبر و بوق هلهله ی سپاه عمر سعد. ولی صدای طبل، صدای قلب امام حسینه، که داره علی رو نگاه می کنه و دل نگرانه.

اینا رو بدونی، توی بین الحرمین تکیه داده باشی به دیوار حضرت عباس، رو به گنبد امام حسین و یکی یکی دسته ها از جلوت رد شن، هر ضربه ی طبلی خودش میشه یه روضه مکشوف.

---

پ.ن: بین دعا کردن و نگاه کردن و گریه کردن مونده بودم و فقط گذاشتم این روضه ی مکشوف کل مغزمو پر کنه.

پ.ن٢: از وقتی که جدی نماز خون شدم، با قضا شدن هر نماز یه ترسی توی دلم میومد که مبادا تارک الصلاه بشم، و امروز...

دعام کنید،، خیلی